Test & Tips

In samenstellingen waarin twee gelijkwaardige delen verbonden worden, worden koppeltekens gebruikt.

Zowel Hemelvaart als Hemelvaartsdag wordt met een hoofdletter H geschreven. Namen van feestdagen en (vaak religieuze) feesten krijgen namelijk een hoofdletter. Andere voorbeelden zijn: Pasen, Kerstmis, Suikerfeest, Offerfeest, Chanoeka, Moederdag en Nieuwjaar.

De afkorting van ‘belasting over de toegevoegde waarde’ is btw, met kleine letters.
btw is geen eigennaam, maar een gewoon woord. Veelgebruikte afkortingen worden in principe met kleine letters geschreven.

Het geheel vormt een samenstelling. Samenstellingen worden zo veel mogelijk aaneengeschreven, maar tussen een cijfer en de rest van de samenstelling moet een streepje staan.

Achter Sint komt altijd een streepje – of het nu om een aardrijkskundige naam gaat, om de naam van een heilige of om een woord dat die naam bevat: Sint-Antonius, Sint-Apollonia, Sint-Barbara, Sint-Bavokathedraal, Sint-Elizabethsvloed, Sint-Hubertuskapel, Sint-Jan, Sint-Job-in-’t-Goor, Sint-Mariekapel, Sint-Michielsgestel, Sint-Nicolaas, Sint-Niklaas, Sint-Oedenrode. Een enkele plaatselijk vastgestelde aardrijkskundige naam – zoals Sint Annaparochie – vormt hierop een uitzondering.

Staat de laatste letter van de stam in ’t k fsch p, dan komt achter het werkwoord –t(e(n)).
Staat deze letter niet in ’t k fsch p, dan wordt de laatste letter van het werkwoord een –d.
Stam = vertel
Antwoord = verteld

Wanneer het werkwoord in de tegenwoordige tijd staat, wordt de stam van het werkwoord bepaald door er ‘ík’ voor te plaatsen:
Bij werkwoorden waarvan de stam op –v of –z eindigt (zoals in lev- en verhuiz-) verandert de v in een f en de z in een s.
Bij werkwoorden waarbij de stam maar één a, o, u of e heeft (zoals in won-) maar die wel lang klinken, wordt die a. o, u of e verdubbeld.
Wanneer het werkwoord in de tegenwoordige tijd staat, kan er alleen een –t achter de stam komen

Je maakt de ik-vorm meestal door ‘en’ aan het eind van het werkwoord weg te laten: benijden – benijd
Soms staat vóór ‘en’ een korte klinker + twee gelijke medeklinkers. In dat geval haal je ook een van die medeklinkers weg: tillen – ik til
Soms staat vóór ‘en’ een lange klinker + een medeklinker. In dat geval komt er een klinker bij, zodat de klank ervan lang blijft :maken – ik maak
Als het werkwoord eindigt op ‘zen’ of ‘ven’, verandert de z in een s en de v in een f: bonzen – ik bons
En soms haal je alleen de n weg: doen – ik doe

Wanneer het werkwoord in de tegenwoordige tijd staat, kan er alleen een –t achter de stam komen.

Wanneer het werkwoord in de tegenwoordige tijd staat, kan er alleen een –t achter de stam komen.
Een veel gebruikt ezelsbruggetje is het vervangen van het werkwoord door ‘loop(t)’ om vast te stellen of er wel of geen –t achter de stam komt.
Let op: deze toepassing werkt alleen in de tegenwoordige tijd!

Met de laatste letter van deze stam kunnen we vaststellen of er –d(e(n)) of –t(e(n)) aan het werkwoord wordt toegevoegd.

De regel van ’t kofschip
Staat de laatste letter van de stam in ’t k fsch p, dan komt achter het werkwoord –t(e(n)).
Staat deze letter niet in ’t k fsch p, dan wordt de laatste letter van het werkwoord een –d.
Bij werkwoorden waarvan de stam op –v of –z eindigt (zoals in lev- en verhuiz-) verandert de v in een f en de z in een s.
reizen: stam = reiz, dus een d
De z verandert in s
Antwoord: gereisd

Met de laatste letter van deze stam kunnen we vaststellen of er –d(e(n)) of –t(e(n)) aan het werkwoord wordt toegevoegd.

De regel van ’t kofschip
Staat de laatste letter van de stam in ’t k fsch p, dan komt achter het werkwoord –t(e(n)).
Staat deze letter niet in ’t k fsch p, dan wordt de laatste letter van het werkwoord een –d.
Bij werkwoorden waarvan de stam op –v of –z eindigt (zoals in lev- en verhuiz-) verandert de v in een f en de z in een s.
Bij werkwoorden waarbij de stam maar één a, o, u of e heeft (zoals in won-) maar die wel lang klinken, wordt die a. o, u of e verdubbeld.
feliciteren: stam = feliciter-, dus een d
De e wordt verdubbeld
antwoord: gefeliciteerd
Antwoord: gereisd

De ik-vorm
Je maakt de ik-vorm meestal door ‘en’ aan het eind van het werkwoord weg te laten:
– denken – ik denk
Soms staat vóór ‘en’ een korte klinker + twee gelijke medeklinkers. In dat geval haal je ook een van die medeklinkers weg:
– tillen – ik til
Soms staat vóór ‘en’ een lange klinker + een medeklinker. In dat geval komt er een klinker bij, zodat de klank ervan lang blijft:
– maken – ik maak
Als het werkwoord eindigt op ‘zen’ of ‘ven’, verandert de z in een s en de v in een f:
– bonzen – ik bons
En soms haal je alleen de n weg:
– doen -doe

Bij de voltooide tijden staat er een hulpwerkwoord in de zin. De werkwoorden hebben, zijn en worden kunnen gebruikt worden als hulpwerkwoord.
Bij de voltooid tegenwoordige tijd staat het hulpwerkwoord in de tegenwoordige tijd.

De stam van het werkwoord wordt bepaald door –en erachter weg te laten. Met de laatste letter van deze stam kunnen we vaststellen of er –d(e(n)) of
–t(e(n)) aan het werkwoord wordt toegevoegd.

De regel van ’t kofschip
Staat de laatste letter van de stam in ’t k fsch p, dan komt achter het werkwoord –t(e(n)).
Staat deze letter niet in ’t k fsch p, dan wordt de laatste letter van het werkwoord een –d.
gebeuren: stam = gebeur-
antwoord: gebeurd

Wanneer het werkwoord in de tegenwoordige tijd staat, kan er alleen een –t achter de stam komen:
Een veel gebruikt ezelsbruggetje is het vervangen van het werkwoord door ‘loop(t)’ om vast te stellen of er wel of geen –t achter de stam komt.
Let op: deze toepassing werkt alleen in de tegenwoordige tijd!
antwoord: wordt

De regel van ’t kofschip
Staat de laatste letter van de stam in ’t k fsch p, dan komt achter het werkwoord –t(e(n)).
Staat deze letter niet in ’t k fsch p, dan wordt de laatste letter van het werkwoord een –d.
veranderen: stam = verander-
antwoord: veranderd